Σε 35 ανέρχονται το 2012 τα εργατικά ατυχήματα στο Λιγνιτικό Κέντρο Δυτικής Μακεδονίας, αποτελώντας μία συνεχή μάστιγα για τους εργαζόμενους. Το ένα από τα ανωτέρω εργατικά ατυχήματα είναι θανατηφόρο και σημειώθηκε στο Νότιο Πεδίο, ενώ αρκετά χαρακτηρίζονται σοβαρά, όπως προκύπτει άλλωστε από τις χαμένες ημέρες εργασίας λόγω ανικανότητας των θυμάτων, οι οποίες ανέρχονται σε 890 έναντι 811 ημερών ανικανότητας το 2011.Σύμφωνα με στοιχεία της Μονάδας Υγείας Ασφάλειας & Εκπαίδευσης στην Εργασία της Διεύθυνσης του ΛΚΔΜ και της Γενικής Διεύθυνσης Ορυχείων τα 35 εργατικά ατυχήματα του 2012 έναντι 45 του 2011 συνέβησαν εντός των εγκαταστάσεων του ΛΚΔΜ και αφορούν στη δραστηριότητα των ορυχείων και των συνεργείων υποστήριξης, ενώ την ίδια χρονική περίοδο σημειώθηκαν και 2 αιφνίδια παθολογικά γεγονότα.
Από το σύνολο των εργατικών ατυχημάτων τα 29 ήτοι 82,6% έγιναν σε τακτικό προσωπικό επί συνόλου 3.030 μισθωτών και τα 6 ήτοι 17,14% σε έκτακτο προσωπικό επί συνόλου 1.035 εκτάκτων.
Στο προσωπικό του συνόλου των Κλάδων Ορυχείων, παρατηρείται ποσοστιαία αύξηση των ατυχημάτων. Παρά το γεγονός ότι στους χώρους των ορυχείων μειώθηκαν σε 34 τα ατυχήματα το 2012 από 42 το 2011, το ποσοστό διαμορφώνεται στο 97,15 έναντι 93,3% το προηγούμενο έτος. Σο Νότιο Πεδίο που είναι και το μεγαλύτερο ορυχείο με τους περισσότερους εργαζόμενους σημειώθηκαν 14 εργατικά ατυχήματα και ποσοστό 40%, στο Ορυχείο Καρδιάς 9 ατυχήματα και ποσοστό 25,7%, στο Ορυχείο Αμυνταίου 7 ατυχήματα και ποσοστό 20%, στο Ορυχείο Κύριου Πεδίου 4 ατυχήματα και ποσοστό 11,4% και στην ηλεκτρομηχανολογική συντήρηση 1 ατύχημα και ποσοστό 2,9%.
Βλάβες – αιτίες ατυχημάτων
Ως προς τους τραυματισμούς ανά σημείο του σώματος έχουμε 40% στα πάνω άκρα, 22,9% στα κάτω άκρα και 14,3% στο κεφάλι. Το μεγαλύτερο ποσοστό αιτιών των ατυχημάτων είναι η κακή μέθοδος εργασίας 25,5%, ακολουθεί η απροσεξία – άγνοια κινδύνου του εργαζόμενου 21,6%, η ελλιπής και λανθασμένη μελέτη εργασίας 13,7%, υπερβολική βιασύνη 5,9%.
Ο αριθμός των εργατικών ατυχημάτων ανά μήνα αναδεικνύει τον Ιανουάριο ως τον πιο κακό μήνα με 6 ατυχήματα, Φεβρουάριος 2, Μάρτιος 3, Απρίλιος 4, Μάιος 2, Ιούνιος 3, Ιούλιος 4, Αύγουστος 3, Σεπτέμβριος 2, Οκτώβριος 2, Νοέμβριος 3 και Δεκέμβριος 2. Η χειρότερη ημέρα της εβδομάδας είναι η Δευτέρα με 9 ατυχήματα και ακολουθεί η Πέμπτη με 7, από 5 την Τρίτη και Τετάρτη, από 4 Παρασκευή και Κυριακή και 1 το Σάββατο.
Τα περισσότερα ατυχήματα παρατηρούνται στα ηλικιακά έτη 41 – 45 και ανέρχονται σε 9, ακολουθεί 46 – 50 με 7, στη συνέχεια 31 – 35 με 6, έπεται 51 – 55 με 5, ενώ 2 ατυχήματα καταγράφηκαν στις ηλικίες 56 – 60 και 1 στην ηλικιακή κατηγορία 21 – 25.
Πιο ευάλωτη είναι η υπηρεσιακή ηλικία 16 – 20 ετών με 28,6% ποσοστό ατυχημάτων. Ακολουθεί η υπηρεσιακή ηλικία 2 – 5 ετών με 20%, η κατηγορία 0 – 1 και 21 – 25 υπηρεσιακή ηλικία από 17,1%. Στο 8,6% βρίσκονται οι άνω των 25 ετών υπηρεσιακή ηλικίας και η κατηγορία 6 – 10 έτη εργασίας.
Προτεινόμενα μέτρα
Στην έκθεσή της η Μονάδα Υγείας Ασφάλειας και Εκπαίδευσης στην Εργασία, σημειώνει ότι προκειμένου να επιτευχθεί η βελτίωση των δεικτών ασφαλείας στην εργασία, απαιτείται βαρύτητα και διαρκής προσπάθεια στα εξής:
-Ιδιαίτερη προσοχή της Ιεραρχίας κάθε υπηρεσιακής μονάδας στην κατεύθυνση εμπέδωσης της τεχνικής και εξειδικευμένης γνώσης των εργασιών των ορυχείων, ειδικότερα στο νεοεισερχόμενο προσωπικό, εξ’ αιτίας της αξιοσημείωτης εμφάνισης ατυχημάτων που παρατηρείται στην κατηγορία αυτή.
-Αυστηρότερος έλεγχος από την Ιεραρχία στην τήρηση των Κανονισμών και των Οδηγιών Ασφαλούς Εργασίας.
-Περιορισμός του συστήματος απασχόλησης προσωπικού με μικρής διάρκειας συμβάσεις ή εφ’ όσον τούτο δεν είναι δυνατό, η συνεχής εκπαίδευση και παρακολούθηση του τακτικού προσωπικού, από πλευράς των Τομέων της ΜΥΑ&ΕΕ, όσο κυρίως από την ιεραρχία των χώρων απασχόλησής τους.
-Διαρκής επίβλεψη των συμβατικών υποχρεώσεων για το σύνολο των εργολαβικών δραστηριοτήτων, με έμφαση στην τήρηση της ασφαλούς εργασίας.
-Αυστηρότερος έλεγχος των εργολαβικών μεταφορών και μέσων (π.χ. τήρηση ΚΟΚ, υπέρβαρο φορτίο κ.λ.π.).
-Ενίσχυση του προληπτικού ελέγχου για την τήρηση των μέτρων ασφαλούς εργασίας.
-Απρόσκοπτη χορήγηση στους εργαζόμενους των εφοδίων ασφαλούς εργασίας, καθώς και των μέσων ατομικής προστασίας, σε συνδυασμό με τη συνεχή προσπάθεια ποιοτικής βελτίωσής τους.
-Συνεχής προσπάθεια από το σύνολο του προσωπικού για την αύξηση της Ατομικής και Ομαδικής Συνείδησης Ασφάλειας στην Εργασία.
Πάντως, από τις παραπάνω παρατηρήσεις – επισημάνσεις της ίδιας της ιεραρχίας της ΔΕΗ, πρέπει να σημειωθεί ότι οι αναφορές της στο καθεστώς της εργολαβικής δραστηριότητας είναι σωστές, πλην όμως δεν κάνει τίποτα για να συμμορφώσει τους εργολάβους, όπου επικρατεί το δουλεμπόριο, η ανασφάλιστη εργασία και η παντελής έλλειψη μέτρων προστασίας και ασφαλούς εργασίας.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΒΗΤΤΑΣ – EΦΗΜΕΡΙΔΑ ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΣ
kozan.gr