Κατά την περίοδο αφθονίας της τροφής οι μέλισσες μιας κυψέλης ανέχονται τους κηφήνες, αλλά κατά την περίοδο έλλειψης ή το Φθινόπωρο που ετοιμάζονται για την διαχείμαση, πετάνε τους περισσότερους έξω από την κυψέλη, προκειμένου να εξοικονομήσουν τροφή για μεγαλύτερο διάστημα.
Οι κηφήνες μιας κυψέλης είναι απολύτως απαραίτητοι. Χωρίς αυτούς δεν μπορεί να υπάρξει αναπαραγωγή ούτε των ιδίων, ούτε της βασίλισσας ούτε των εργατριών.
Οι άνθρωποι δεν χωρίζονται από τη φύση τους σε κηφήνες, εργάτριες και βασίλισσες. Χωρίζονται όμως από τους ρόλους που αναλαμβάνουν στα πλαίσια της κοινωνικής και οικονομικής τους εξειδίκευσης και οργάνωσης. Στη βάση της οικονομικής πυραμίδας είναι ο ιδιωτικός τομέας, οι βασίλισσες παίζουν το ρόλο της οικονομικής και πολιτικής ελίτ και οι «κηφήνες» το μηχανισμό σταθεροποίησης και αναπαραγωγής του συστήματος. Σε μια κοινωνία ο μηχανισμός σταθεροποίησης και αναπαραγωγής είναι οι υπηρεσίες ασφάλειας, υγείας, εκπαίδευσης κλπ.
Ο ιδιωτικός τομέας δεν μπορούσε να ευημερεί αν δεν υπάρχουν κανόνες που τους θέτει και επιτηρεί την εφαρμογή τους η πολιτεία. Η οικονομία ευημερεί όταν υπάρχουν σαφείς κανόνες και δημοκρατική (σε αυτή την ιστορική φάση) νομιμοποίηση της κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής πυραμίδας. Στα μη δημοκρατικά καθεστώτα υπάρχουν άλλου είδους νομιμοποιήσεις ή επιβολές.
Στις ανθρώπινες κοινωνίες όπως και σε αυτές των μελισσών και άλλων ειδών όταν υπάρχει αφθονία τροφής (οικονομική ευημερία) ο αριθμός αυτών που παρασιτούν αυξάνεται, στις εποχές της κρίσης δεν τους πετάνε στον Καιάδα, αλλά τους αναγκάζουν να αλλάξουν απασχόληση και ρόλο.
Σε όλες τις κοινωνίες όταν προκύπτει κάποια οικονομική κρίση μειώνονται οι θέσεις εργασίας στο δημόσιο, στο δευτερογενή τομέα και τις τράπεζες, μειώνονται οι μισθοί, γίνονται μεταρρυθμίσεις για να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα και να διευκολυνθεί η στροφή στις παραγωγικές δραστηριότητες.
Όλα αυτά συμβαίνουν παντού εκτός Ελλάδας.
Αν η Ελλάδα ήταν κυψέλη μελισσών σύμφωνα με τα πεπραγμένα της τελευταίας κρίσης θα πετούσαν έξω τις εργάτριες και θα μείωναν τις μερίδες στους κηφήνες.
Στην κυψέλη Ελλάδα χρειάστηκε να μείνουν χωρίς δουλειά 1,5 εκατ. «εργάτριες» μέχρι να αποφασιστεί να τεθεί για πρώτη φορά θέμα να απολυθούν οι κηφήνες και μάλιστα με παχυλές αποζημιώσεις... Το παράδειγμα της διαφορετικής αντιμετώπισης μεταξύ των 1000 ανέργων της αρτοβιομηχανίας Κατσέλης και της ΕΡΤ ήταν χαρακτηριστικό της υποκρισίας και της σύγχυσης της ελληνικής κοινωνίας τις τελευταίες μέρες.
Επιπλέον, αν η Ελλάδα ήταν Κυψέλη οι κηφήνες ενδεχομένως θα επαναπροσλαμβάνονταν με τρίμηνες συμβάσεις... και μετά τρεις μήνες ποιος είναι σε θέση να προβλέψει τι θα συμβεί.
Σε όλα τα κράτη της γης όταν μειώνεται η «τροφή», η οικονομική δραστηριότητα και τα έσοδα κλπ, το κράτος μειώνεται για να αφήσει πόρους για τον ιδιωτικό τομέα. Κατά κάποιο τρόπο μιμούνται τα όσα συμβαίνουν σε μια κυψέλη.
Μοιραία κάποια στιγμή θα μείνουν μόνο οι κηφήνες με τη βασίλισσα χωρίς κανένας να φέρνει τροφή.
Μοιραία η κυψέλη θα καταρρεύσει όσο καλή αναπαραγωγή και αν εξασφαλίσουν οι πολυάριθμοι κηφήνες. Όταν τα έμβια όντα πεινούν ξεπερνούν τις όποιες αναστολές της κοινωνικής συμβίωσης. Ο κανιβαλισμός είναι το πρώτο στάδιο της πορείας προς τη διάλυση.
Στην Ελλάδα τα πράγματα λαμβάνουν χώρα κατά αυτό τον παράδοξο τρόπο γιατί εδώ και πολλές δεκαετίες έχει κυριαρχήσει μια παρασιτικού χαρακτήρα αριστερή ιδεολογία, αφηρημένης εξίσωσης μεταξύ εργατριών, κηφήνων και βασιλισσών, υποτίθεται στην βάση των παραγωγικών εργατριών θεωρητικώς, αλλά επί της ουσίας στη βάση των αντιπαραγωγικών κηφήνων.
Βασικό επιχείρημα αυτής της αριστερής παρασιτικής ιδεολογίας είναι η πεποίθηση πως το μέλι που είναι αποθηκευμένο στις κερήθρες αρκεί για την θρέψη της κυψέλης και την ενδυνάμωση των κηφήνων για να βγουν για την συλλογή γύρης. Στην Ελλάδα όμως το υψηλό χρέος δείχνει πως το δικός μας «μέλι» έχει εξαντληθεί προ πολλού και έχουμε εξαντλήσει και το δανεικό...
Στην αριστερά πιστεύουν πως αν δεν πειράξουν τους πολυάριθμους για τις δυνατότητες της κυψέλης κηφήνες και μετατρέψουν και τις εργάτριες χωρίς απασχόληση σε κηφήνες θα βγούμε από την κρίση.
Το πιθανότερο είναι να μπούμε πιο βαθιά στην κρίση, με μόνη διέξοδο τότε μια ολοσχερή κατάρρευση του τύπου που βίωσαν οι σοβιετικές κοινωνίες, με λιμούς, πορνεία και άγρια εγκληματικότητα.
Αν η ΕΡΤ αντιπροσωπεύει το σκληρό πυρήνα της ελληνικής «κηφηνοκρατίας» τότε βρισκόμαστε ακόμη στο σημείο μηδέν της προετοιμασίας της κυψέλης για τη διαχείμαση που θα της επιτρέψει να επιστρέψει στην ανάπτυξη την Άνοιξη...
2) Το φάντασμα των εκλογών...
Η δημιουργία νέας κυβέρνησης έδωσε μια ανάσα στην αγορά, κατά την πρώτη συνεδρίαση που ακολούθησε. Καλύτερα να περιμένουμε όμως μέχρι να αποσαφηνιστούν τόσο οι διαθέσεις της κυβέρνησης όσο και των διεθνών επενδυτών, μέχρι να βγάλουμε συμπεράσματα για το τι μέλλει γενέσθαι...
Παντελής Πρωτόγερος
πηγή